www.rugbybialystok.fora.pl

Beton

1 marca będziemy obchodzili Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych

Program obchodów w Białymstoku:
- 16:30 Msza Święta w Katedrze p. w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, ul. Kościelna 2
Mszę celebrował będzie ks. Prałat Henryk Żukowski, a homilię wygłosi ks. ppor. Marcin Wasilewski
- 17:30 złożenie kwiatów pod pomnikiem Armii Krajowej, ul. Jana Kilińskiego
- 18:00 Uroczystość w Auli Magna Uniwersytetu Medycznego, ul. Jana Kilińskiego 1

Proszę o nieignorowanie tego tematu. Myślę ,że powinniśmy się tam stawić. Napisać kto będzie. Wypowiedzcie się na ten temat.

Żołnierze wyklęci.

"Zdrajcy", "faszystowskie podziemie", "zaplute karły reakcji" to tylko niektóre określenia, jakich używała komunistyczna propaganda, by oczernić partyzantów w oczach społeczeństwa. - Żołnierze wyklęci byli przez lata wymazywani z kart historii przez reżim komunistyczny. Dziś, na naszych oczach, słowo "wyklęci" staje się określeniem pełnym gorzkiej dumy, synonimem ruchu oporu i walki do samego końca

Wkraczająca na nasze ziemie, w styczniu 1944 roku Armia Sowiecka, przyniosła Polsce długo oczekiwaną wolność, lecz już niedługo potem Polacy przekonali się, jaka jest ta przyniesiona przez nich „wolność”. Początkowo, Armia Sowiecka perfidnie współpracowała z oddziałami Polski Podziemnej, które się ujawniły, wykorzystując jej potencjał przeciw Niemcom. Lecz po pewnym czasie NKWD, działając na rozkaz z Moskwy przystępowało do aresztowań ujawnionych oficerów i żołnierzy podziemia, których zamykano w więzieniach i obozach, często razem z hitlerowcami. Przede wszystkim zależało im na osłabieniu żywiołu polskiego, poprzez uderzenie w inteligencję, to samo robili Niemcy poprzednio. Mimo to konspiracja, choć bardzo osłabiona, była jeszcze dosyć silna, zaprawiona w walce z poprzednim okupantem, lepiej uzbrojona, wiec opór przeciwko okupantom, teraz już sowieckim, przybrał formę zorganizowanej walki zbrojnej, która trwała jeszcze w latach 50–tych, Dla żołnierzy walczących o wolną i niepodległą Polską, 2–ga wojna światowa nie zakończyła się z chwilą ucieczki hitlerowców z ziem polskich.
W całkowicie beznadziejnej sytuacji, przy obojętności świata, żołnierze wyklęci prowadzili walkę z sowieckim okupantem i rodzimymi kolaborantami. Walczyli z komunistami w obronie naszej wiary, niepodległości i tradycji. We wrześniu 1945 roku, kpt. Stanisław Sojczyński „Warszyc”, dowódca Konspiracyjnego Wojska Polskiego napisał; (…) „Dziś, gdy byle męt społeczny jest oficerem, a im większa szuja, tym dość często wyższą otrzymuje rangę, najwyższym odznaczeniem jest przeświadczenie, że jest się człowiekiem zasad i honoru, wiernym synem Ojczyzny”.
Trzeba mówić o nich i wspominać, aby starsi nie zapomnieli, a młodzi pamiętali, że byli tacy żołnierze w tamtych czasach, którzy walczyli o wolną Polskę, a przecież aparat propagandowy PRL przez prawie pół wieku świadomie i celowo starał się zohydzić uczestników ruchów niepodległościowych przed społeczeństwem, przypisując im wszystkie zbrodnie, przedstawiając ich jako rabusiów, wykolejeńców, którzy mordują kobiety i dzieci
Na mocy wyroków sądowych w Polsce Ludowej do 1956 roku, zostało zamordowanych ok.5000 żołnierzy podziemia, lecz wielokrotnie wyższa, trudna do oszacowania jest liczba zamordowanych bez wyroków sądów, chowanych potajemnie w lasach, na polach i w innych miejscach. Ponad 100.000 żołnierzy przeszło przez komunistyczne wiezienia, około 100.000 przeszło przez obozy pracy, a ilu zginęło w sowieckich łagrach, a ilu wywieziono w niewiadomym do dziś kierunku i wszelki ślad po nich zaginął. Taki był bilans wolności i demokracji przyniesionej do Polski na ostrzach sowieckich bagnetów.
Komuniści dobrze wiedzieli, że ofiara ze swojego życia, jaką złożyli żołnierze wyklęci, nie pójdzie w zapomnienie, wiedzieli, że powstanie w przyszłości mit, z którego nowe pokolenia Polaków będą czerpały siłę do walki z komuną. Wiec używali wszystkich możliwych chwytów, fizycznej eksterminacji, ale i propagandy, aby unicestwić ich moralnie. Za cenę korzyści materialnych, sławy czy dostępu do stanowisk pomagali im w tym pisarze, historycy, ludzie kina, dziennikarze, a nawet niektórzy działacze niedawnej, tzw. „opozycji demokratycznej” i związani z nimi historycy, którzy kiedyś i jeszcze teraz nie potrafią wyjść poza oficjalne wtedy schematy, nazywając kiedyś i teraz żołnierzy podziemia „bandami”. W marcu 1946 roku mjr Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka” (AK) napisał:
(…) „Nie jesteśmy żadną bandą tak jak nas nazywają zdrajcy i wyrodni synowie naszej Ojczyzny. My jesteśmy z miast i wiosek polskich. My chcemy, by Polska rządzona była przez Polaków oddanych sprawie i wybranych przez cały Naród, a ludzi takich mamy, którzy i słowa głośno nie mogą powiedzieć, bo UB wraz z kliką oficerów sowieckich czuwa. Dlatego też wypowiedzieliśmy walkę na śmierć i życie tym, którzy za pieniądze, ordery lub stanowiska z rąk sowieckich, mordują najlepszych Polaków domagających się wolności i sprawiedliwości”.

Nie wolno nam nigdy zapomnieć tysięcy żołnierzy podziemia zbrojnego, działaczy stronnictw politycznych Polski Podziemnej i aktywnych, uczciwych ludzi mających odwagę myśleć i mówić prawdę – mordowanych, osadzanych w więzieniach i łagrach sowieckich, skazywanych przez sądy sowieckie, lub sędziów i katów w mundurach Ludowego Wojska Polskiego, którzy do dnia dzisiejszego nie odpowiedzieli za swoje zbrodnie, część z nich żyje i mieszka obok nas, spokojnie dożywając „pogodnej jesieni życia” na wysokich, „zasłużonych” emeryturach.
Wspomnijmy więc tych Żołnierzy Wyklętych z ugrupowań : ARMII KRAJOWEJ, NARODOWEGO ZJEDNOCZENIA WOJSKOWEGO, Zrzeszenia WOLNOŚĆ i NIEZAWISŁOŚĆ, NARODOWYCH SIŁ ZBROJNYCH, KONSPIRACYJNEGO WOJSKA POLSKIEGO, 5 i 6–tej BRYGADY WILEŃSKIEJ ARMII KRAJOWEJ i innych organizacji, oraz grup podziemia niepodległościowego.

"Nie dajmy zginąć poległym" Z. Herbert

twojtyp

Zbliża się 1 marca... W niedzielę obchodzimy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych ...